Tırnak yeme özellikle çocukluk çağında sık görülen alışkı bozukluklarından biridir. DSM-V’te OKB ile ilişkili bozukluklar içinde beden odaklı yineleyici davranış bozukluğu olarak sınıflandırılmıştır. Tırnak yeme, olumsuz sonuçlara yol açmayan basit bir alışkanlık olarak da gözlenebilir. Çocukların sıklıkla yalnız kaldıklarında, sıkıldıklarında veya zorlu bir görev sırasında tırnak yedikleri gözlenmiştir. Tırnak yeme genellikle 3-4 yaşlarından sonra başlar ve ergenliğe doğru artış gösterirken yetişkinlikte sıklığı azalır. Tırnak yeme tedavisinde anne, baba, kardeşler ve öğretmenlerin eğitilmesi yer almaktadır. Ceza verme, tehdit etme veya dalga geçme, gülmenin tırnak yemeyi arttıracağını bildirmek gerekmektedir. Çoğu ebeveyn tırnaklara acı, hoşa gitmeyen madde sürme yöntemini denese de, çoğunlukla davranışı bitirmede etkisiz olmaktadır.
Detaylı bilgi için; Doç. Dr. Canan Kuygun Karcı
